گروهی از مشاورین و والدین کودکان بر این عقیده هستند که تنبیه می تواند در آموزش کودکان به کارآید و جدای از خشونت می باشد ، تنبیه می تواند اخلاقیات را به کودک بیاموزد ویاد آور تعهد و مسئولیت شود.
از شایع ترین اختلالات دوران کودکی می توان به موضوع وابستگی شدید کودک به والدین و یا وسایلی مانند عروسک اشاره کرد. این وابستگی در زمانی که کودک باید به مدرسه یا مهد برود خود را نشان می دهد.
والدین باید آمادگی و حوصله‌ی سوالات بی‌شمار کودکان را داشته باشند. اگر حوصله‌ی پاسخ دادن به سوالات کودک‌شان را نداشته باشند و پاسخ مناسب را به او ندهند؛ بخش زیادی از کنجکاوی و در نتیجه، خلاقیت کودک را متوقف می‌کنند.
والدین بعضی از درخواست های کودک را غیرقابل قبول می دانند و هنگامی که تقلید کودکان از یکدیگر باعث می شود تا آن را تکرار کند و دراین باره پافشاری کند، نه تنها از رفتار فرزندشان ناراحت می‌شوند بلکه از دوستان آن ها هم ناراحت می‌شوند.
پدر و مادر باید سعی کنند کودک، مسائل را همان گونه ببیند که آنها می بینند. باید مواظب باشند که در گفتگو با کودکان، صدایشان بلندتر از معمول نباشد و وقتی تذکراتی لازم شد، با ملایمت و نیکویی ادا شود که سدی میان آنها و کودکان ایجاد نکند و در آنها رنجشی به وجود نیاورد.
در کودکان به خصوص در زیر پنج سال، یکی از بزرگ ترین چالش های پدر و مادرهای جوان، کمک به آن ها در هنگام روبه رو شدن با عصبانیت، سر و صدا، سرخوردگی، ترس و هیجان آن ها است.
